یک مکالمه کرونایی
یکی از همشهریانم گاهیاوقات تماس میگیرد و مشکلاتی را مطرح میکند که ما در رسانهی خبری محلیمان منتشر کنیم. دیروز باز هم تماس گرفت.
همشهری: سلام
من: سلام در خدمتیم
همشهری: من الان در بیمارستان بوشهر هستم
من: خدا بد نده
همشهری: میگم تو بخش سیسییو ویژه کرونا فقط یه نفر هست.
من: فقط یه پرستار؟
همشهری: نه
من: فقط یه پزشک؟
همشهری: نه
من: پس چی؟
همشهری: فقط یه بیمار هست.
من: خب!
همشهری: چرا فقط یه بیمار هست؟
من در حالی که هم متعجبم و هم جلوی خندهام را گرفتهام: مگه فقط یه بیمار بده؟
همشهری: چرا آمار الکی میدن و میگن اوضاع بده؟
من: مهم آمار نیست مهم سلامتی جامعهست.
همشهری تاکید میکند: من خودم اینجا هستم و فقط یه بیمار تو سیسییو ویژه کرونا بستری هست.
من: شکر خدا
همشهری: حتما بنویس که فقط یک بیمار بستریه.
من: اینکه بیمار کرونایی داره کم میشه جای خوشحالیه.
همشهری: حالا کرونا داره میاد پایین؛ چرا تخم مرغ میره بالا؟ چرا!!
من: الو الو صدات نمیاد...